Każdy dorosły ma zdanie na temat feminizmu — jedni utożsamiają się tą ideą, inni uważają, że proces emancypacji kobiet dawno nastąpił i nie ma już o co walczyć. Wydaje się, że w świecie dzieci problem równości płci nie istnieje, dopóki dorośli nie wkroczą z socjalizacją i nie wytłumaczą dzieciom, że chłopcy nie płaczą, a dziewczynka powinna zachowywać się jak dama. Początkowo egalitarny obraz świata, pęka na dwie części — już w wieku przedszkolnym dzieci zaczynają pojmować, co jest zarezerwowane dla chłopców, a co dla dziewczynek.
Czy rzeczywiście różnimy się do tego stopnia, że powinniśmy nakazywać i zakazywać konkretnych zachowań ze względu na płeć? Feminizm nie polega przecież na walce z tradycyjnym modelem rodziny lub stereotypowym wyborem wykonywanego zawodu. Feminizm to nic innego jak walka o wolność wyboru, dążenie do samostanowienia, sprzeciw wobec nadużyciom słownym lub fizycznym oraz chęć do współuczestniczenia w społeczeństwie na tych samych warunkach co mężczyźni, bez ostracyzmu społecznego.
Kobiety walczą o to od dawna z dobrym skutkiem, ale dopóki mężczyźni nie staną z nimi ramię w ramię, proces ten szybko się nie zakończy. Oni również cierpią na tej dualistycznej, męsko-kobiecej wizji świata. Im również odmawia się prawa do wielu zachowań i uczuć. W interesie wszystkich zatem jest wspólne dążenie do akceptacji każdego, niezależnie czy nosi spodnie, czy spódnicę, w jakim modelu rodzinnym żyje, czy jaki zawód wykonuje. Nie uczmy zatem dzieci, że kobiety to słaba płeć, bo dzieci lepiej niż inni potrafią wyciągać wnioski z obserwacji rzeczywistości.
Pomyśl, zanim powiesz. A przede wszystkim zastanów się, jak się zachowujesz przy swoich dzieciach.
Posted by Piękno umysłu on Sunday, March 5, 2017
5 rzeczy, które możemy zrobić dla swoich dzieci to:
- nie obarczać oczekiwaniami dotyczącymi ich zachowania ze względu na płeć (posłuszna, grzeczna lub silny, dzielny),
- chwalić za dokonania, nie za cechy fizyczne,
- proponować różnorodne zabawy. Nie ma nic złego w dziewczynce bawiącej się autkami lub chłopcu, który ma ulubioną lalkę,
- pokazywać różne wzorce osobowe (historyczne, z bajek) żeńskiej oraz męskiej płci w tej samej proporcji,
- NAJWAŻNIEJSZE: reagować na wszystkie przejawy dyskryminacji (również wobec chłopców).
Pamiętajmy, że równouprawnienie jest w interesie każdej z płci. Wychowujmy dzieci tak, aby problem dyskryminacji, był w ich dorosłym życiu reliktem przeszłości.
