Problemy z układem pokarmowym dziecka, to codzienność każdego rodzica. Wzdęcia, gazy, kolki, skaza białkowa potrafią pojawić się już w pierwszych miesiąca życia.
O ile dolegliwości u noworodka są zazwyczaj spowodowane nie w pełni rozwiniętym układem pokarmowym, tak już w kolejnych miesiącach i latach życia, dolegliwości jelitowe mogą być spowodowane alergią lub nietolerancją pokarmową.
Pierwszą niepożądaną reakcją organizmu dziecka, z jaką cała rodzina musi się zmierzyć, jest nieprawidłowa reakcja organizmu niemowlaka karmionego piersią na mleko i nabiał spożywany przez mamę. Uważa się, że kolki bardzo często są właśnie wynikiem takiej reakcji. Dlatego w wielu przypadkach zbawienne okazuje się zaprzestanie spożywania produktów mlecznych przez karmiącą mamę. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku skazy białkowej, która jest również niezdolnością organizmu małego dziecka do rozbicia w całości przyjmowanego białka na aminokwasy i może występować u dziecka karmionego piersią, a następnie utrzymywać się do 2-3 roku życia.
Wciąż jednak nie mamy do czynienia ani z alergią, ani z nietolerancją. Czy zatem są te dwie jednostki chorobowe?
Alergia a nietolerancja pokarmowa
Alergia to reakcja immunologiczna organizmu na kontakt z alergenem. Zwykle objawy występują od razu, a do najczęstszych należą wymioty, biegunka, obrzęk jamy ustnej, swędzenie, pokrzywka, duszności. W przypadku reakcji alergicznej najniebezpieczniejsza jest reakcja anafilaktyczna, która zagraża życiu. Do produktów najczęściej uczulających należy soja, pszenica, ryby i owoce morza, jaja, mleko krowie i orzechy. W kierunku alergii można wykonać badania diagnostyczne z krwi oraz testy skórne.
Nietolerancja pokarmowa często ma podłoże genetyczne i jest związana z nadwrażliwością na dany składnik pokarmowy. Do najczęstszych nietolerancji należą: nietolerancja laktozy (niedobór enzymu laktaza), nietolerancja glutenu (celiakia) oraz nietolerancja fruktozy. Mimo że schorzenia te mają opinię chorób wieku dziecięcego, nie jest to prawdą. To choroby, które będą towarzyszyć całe życie.
Ze względu na to, że zagrażają one poważnie zdrowiu i życiu, a dają często niespecyficzne objawy, bardzo ważna jest szybka diagnostyka. Można wykonać testy z krwi (nietolerancja glutenu), wodorowe testy oddechowe oraz testy obciążenia danym cukrem (nietolerancja laktozy i fruktoza), a także badania genetyczne (nietolerancja glutenu, laktozy, fruktozy).
Istotne jest znalezienie lekarza prowadzącego (pediatra, gastroenterolog), który zleci odpowiednią diagnostykę i będzie monitorował chorobę, już po wykluczeniu nietolerowanego składnika.
